باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم 
من می توانم ! می شود!
 آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ....
تا بعد، بهتر می شود .... 
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای 
و بر نمی گردی همین !
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم
کم کم ز  یادم می روی
این روزگار و رسم اوست !
این جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمین میکنم.